Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε στην υπογραφή συμφωνίας – 3ο μνημόνιο, η οποία περιλαμβάνει νέα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα λιτότητας για τους εργαζόμενους, διάλυσης του ασφαλιστικού συστήματος, ιδιωτικοποίησης του εθνικού πλούτου και ύφεσης για την ελληνική οικονομία. Αποτελεί την τελική φάση ακραίων εκβιασμών, τρομοκρατίας και χρηματοδοτικής ασφυξίας από την πλευρά της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, και συμβιβασμών –υποχωρήσεων, σε φόντο άτακτης χρεωκοπίας, από την πλευρά της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα οι διαδικασίες αυτές αποκάλυψαν σε όλο το λαό την αντιδραστική φύση των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών, μετά από πέντε χρόνια σκληρών αγώνων αντίστασης στις πολιτικές της λιτότητας, περνάει αντικειμενικά σε μια νέα φάση. Πρώτα έχει καθήκον να παλέψει για να λυθούν τα οξυμένα προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας (τεράστια κενά, μηδενικοί διορισμοί, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά, αναπληρωτές, νέα αξιολόγηση-αποτίμηση κα), καθώς επίσης και να υπερασπιστεί όσα κατέκτησε το προηγούμενο διάστημα (επαναφορά διαθεσίμων, κατάργηση αξιολόγησης-χειραγώγησης, κατάργηση τράπεζας θεμάτων και Νέου Λυκείου).
Το μεγάλο ζητούμενο είναι η οικοδόμηση ενός μετώπου πάλης των εργαζομένων που με ενωτικούς και αποφασιστικούς αγώνες θα ανατρέψουν το νέο, αλλά και τα παλιά μνημόνια, δημιουργώντας τις αναγκαίες κοινωνικές προϋποθέσεις ώστε η χώρα, αλλάζοντας προσανατολισμούς να περάσει σε μια νέα φάση παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, σε συνθήκες πραγματικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Τα βήματα για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος περνούν άμεσα μέσα από την οικοδόμηση ευρύτερων συσπειρώσεων των συνδικαλιστικών φορέων ώστε να προκύπτει μια αγωνιστική δυναμική που θα αποτρέπει την ψήφιση νέων μνημονιακών νόμων λιτότητας και ύφεσης.
Με συλλογικούς και ενωτικούς αγώνες:
Το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών, μετά από πέντε χρόνια σκληρών αγώνων αντίστασης στις πολιτικές της λιτότητας, περνάει αντικειμενικά σε μια νέα φάση. Πρώτα έχει καθήκον να παλέψει για να λυθούν τα οξυμένα προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας (τεράστια κενά, μηδενικοί διορισμοί, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά, αναπληρωτές, νέα αξιολόγηση-αποτίμηση κα), καθώς επίσης και να υπερασπιστεί όσα κατέκτησε το προηγούμενο διάστημα (επαναφορά διαθεσίμων, κατάργηση αξιολόγησης-χειραγώγησης, κατάργηση τράπεζας θεμάτων και Νέου Λυκείου).
Το μεγάλο ζητούμενο είναι η οικοδόμηση ενός μετώπου πάλης των εργαζομένων που με ενωτικούς και αποφασιστικούς αγώνες θα ανατρέψουν το νέο, αλλά και τα παλιά μνημόνια, δημιουργώντας τις αναγκαίες κοινωνικές προϋποθέσεις ώστε η χώρα, αλλάζοντας προσανατολισμούς να περάσει σε μια νέα φάση παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, σε συνθήκες πραγματικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Τα βήματα για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος περνούν άμεσα μέσα από την οικοδόμηση ευρύτερων συσπειρώσεων των συνδικαλιστικών φορέων ώστε να προκύπτει μια αγωνιστική δυναμική που θα αποτρέπει την ψήφιση νέων μνημονιακών νόμων λιτότητας και ύφεσης.
Με συλλογικούς και ενωτικούς αγώνες:
- υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων
- διασφαλίζουμε την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση ως δημόσια και κοινωνικά αγαθά
- ακυρώνουμε μνημόνια και λιτότητα
- Παλεύουμε για πραγματική δημοκρατία , εθνική ανεξαρτησία και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους
